To chyba drugi najpopularniejszy, po kultowym 366 Józefa Chierowskiego, polski fotel z okresu 50.-70. Równie wdzięczny do renowacji, co widać po ilości ofert w sieci. W czym mu do twarzy?
Fotel projektu Hanny Lis ma bardziej klasyczny kształt niż 366 i nierzadko mylony jest z innymi tego typu fotelami, np. Śnieżnikiem. Na ich tle wyróżnia się ciekawym zwężeniem drewnianych podłokietników oraz toczonymi nóżkami.
Dla porządku dodam, że jest to typ 300-190. Jego szkielet zrobiony jest z tarcicy bukowej w kolorze naturalnym lub barwionym na ciemno. Bywał wykończony na połysk, półpołysk lub mat. Fotel był produkowany w latach 70. przez Bystrzyckie Fabryki Mebli, Świdnicki Ośrodek Przemysłu Meblarskiego oraz Zakład Mebli Giętych w Radomsku.
Dziś fotele, zwane potocznie „liskami” od nazwiska projektantki, można znaleźć na sprzedaż w internecie, zarówno w wersji do renowacji, jak i po niej. Nierzadko zdarzają się też na śmietnikach, bo kojarzą się z nieciekawymi meblami z PRL-u i są usuwane z mieszkań na rzecz propozycji z sieciówek. Niesłusznie, bo mają może nie futurystyczną, ale nowoczesną formę. Zazwyczaj trzeba w nie jednak włożyć trochę pracy, aby mogły wkroczyć na salony.
Poniżej kilka przykładów nadzwyczaj udanych renowacji „Liska”:
Third Floor No 7 (na blogu także przebieg renowacji)
Yestersen od HOGOFOGO redesign
Tym razem bez zdjęcia mojego mebla, jak to było w przypadku krzesła projektu Hałasa. A to dlatego, że akurat Liska nie planuję. Ale w sumie trzech krzeseł, które zagościły ostatnio pod moim dachem także nie planowałam… 😉