18 kwietnia w Warszawie w zmarła jedna z najwybitniejszych powojennych projektantek, długoletnia członkini Spółdzielni ŁAD, autorka setek projektów wnętrz.
Hanna Lachert urodziła się 19 marca 1927 roku w Warszawie jako jedyna córka architekta Tadeusza Sobockiego i Marii z Jaworskich Sobockiej. Dzieciństwo spędziła przy ulicy Pięknej w Warszawie, potem rodzina przeniosła się na Saską Kępę, a w 1940 roku do Domu Profesorskiego przy ul. Nowy Zjazd, gdzie mieszkał także brat matki, Jan Jaworski. To on wciągnął Hannę do konspiracji, gdy miała 14 lat. W czasie Powstania Warszawskiego była sanitariuszką na Starym Mieście, trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie.
Po wojnie wróciła z rodzicami na Saską Kępę. Zdała maturę i rozpoczęła studia na Wydziale Architektury Wnętrz w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (dzisiejszej Akademii Sztuk Pięknych). Jednym z jej mentorów był profesor Jan Kurzątkowski. W 1946 roku wzięła ślub z Krzysztofem Lachertem, z którym miała syna Michała Lacherta.
W 1953 roku obroniła dyplom. Jeszcze podczas studiów pracowała jako kreślarka u profesora Jana Bogusławskiego. Współpracowała także z Instytutem Wzornictwa Przemysłowego i ze Spółdzielnią ŁAD. W ciągu wielu lat współpracy ze Spółdzielnią zaprojektowała na jej zlecenie meble, które dziś są ikonami designu i znajdują się w kolekcjach wielbicieli powojennego wzornictwa.
Projektowała zarówno wnętrza jak i meble wielu budynków użyteczności publicznej, hoteli, które artystom plastykom zlecały Pracownie Sztuk Plastycznych. Projektowała wraz z Ewą Milewską, Teresą Kruszewską i Olgierdem Szlekysem wnętrza i meble do mieszkań na Osiedlu Młodych w Warszawie, niektóre wnętrza katowickiego Spodka, sklepy Cepelii, także za granicą, biura Elektrowni Bełchatów, kawiarnie, sklepy odzieżowe. W dorobku ma nie tylko setki wnętrz dostępnych dla wielu, ale także setki wnętrz prywatnych mieszkań i domów.
Odeszła utalentowana i niezwykle barwa postać.