Subiektywny alfabet polskiego designu zacznę opisywać od litery K. To pierwsza litera mojego imienia, a kryje się pod nią krzesło, będące ikoną, która na nowo wchodzi pod strzechy. I zachwyca swoją nietuzinkową formą, szlachetnym kształtem, filigranowością. A jak się to dobrze rozegra, to może także zachwycać tapicerką.
Meble i dodatki do wnętrz ze złotego okresu rodzimego wzornictwa przemysłowego od kilku już lat są w łaskach. Widać to w magazynach wnętrzarskich, blogach, aukcjach internetowych, gdzie niektóre przedmioty osiągają nieoczekiwanie bardzo wysokie ceny.
Do unikatowych mebli nie należy z pewnością krzesło, zaprojektowane przez Rajmunda Teofia Hałasa – Typ 200-190. Obok fotela 366 Chierowskiego jest to chyba najbardziej rozpoznawany projekt z okresu powojennego. Wśród krzeseł popularnością nie ustępują mu także Skoczek (którego projektanta niestety nie znamy), Aga wspomnianego tutaj już Chierowskiego czy też wszelkie odmiany tzw. „muszelek” i zdecydowanie rzadsze „patyczaki”. Czy jednak którekolwiek z nich jest tak nietuzinkowe jak 200-190?
Według mnie, pod względem konstrukcji może z nim konkurować np. „bumerang” (typ 299XB), ale projekt Hałasa, zwany także „grzybkiem”, ma w sobie mniej surowości, a więcej elegancji. Jego ogromną zaletą jest to, że jest o wiele bardziej uniwersalny i doskonale poddaje się zmianie koloru drewna (niektórzy uważają jego malowanie kryjącymi farbami za świętokradztwo) i tapicerki.
Pozwolę sobie wstawić kilka najciekawszych efektów renowacji typu 200-190 Hałasa, mając nadzieję, że ich autorzy nie będą mieli nic przeciwko temu.
Na zdjęciach powyżej mamy przykłady krzeseł, które już znalazły troskliwą rękę, która zajęła się ich renowacją, jednak na aukcjach i na śmietnikach wciąż przewijają się egzemplarze zużyte z tapicerką i drewnianym korpusem w opłakanym stanie. Mojemu własnemu, kupionemu dopiero co egzemplarzowi, także przydałby się pożądny lifting, jednak musi jeszcze chwilę poczekać na kompanów. Może się skusicie?
Warto zainteresować się także innymi projektami Rajmunda Teofila Hałasa. Wśród nich są nie tylko krzesła, ale także niesamowity regał z półkami o regulowanej wysokości. Aż trudno uwierzyć, że regał został zaprojektowany w 1959 roku. Dzięki klamrom ze stali nierdzewnej można decydować o odległości półek między sobą i o ich ułożeniu względem siebie. No i jeszcze jedna cecha: regał można w kilku minut złożyć tak, że jest idealnym meblem do transportu. Produkcji doczekał się dopiero w 2013 roku dzięki nowymodel.org. Otrzymał nagrodę Must Have na Łódź Design Festival. Niestety twórca tego niezwykłego meble zmarł w 2008 roku.
O samym prof. Hałasie przyjdzie mi na pewno napisać przy innych okazjach. Szczególnie, że nowymodel.org nie poprzestał na wdrożeniu do produkcji regału, a na aukcjach przewijają się także inne perełki meblarskie do renowacji… 😉
A krzesło 200-190 znajdziecie na naszym plakacie w trzecim rzędzie 😉
