23 marca odbyło się otwarcie wystawy, poświęconej jednej z najbardziej znanych rodzimych projektantek mebli i wnętrz. Warto zajrzeć do Lublina!
Tło i jednocześnie integralną część wystawy stanowi Katolicki Uniwersytet Lubelski, którego przestrzenie w dużej mierze zostały zaprojektowane przez Marię Chomentowską. Zwiedzanie zaczynamy od holu gmachu głównego KUL, gdzie zgromadzone zostały meble ze wszystkich okresów twórczości Marii Chomentowskiej.
Zespół foteli do holu w Gmachu Głównym KUL, koniec lat 80. XX w. (stolarnia KUL)
Od lewej: Krzesło stolarskie – typ 200-102 – Zakład Meblarski IWP, Zakłady im. Wielkiego Proletariatu w Elblągu, około 1960, w produkcji do połowy lat 70., wyprodukowano ponad 20 tys. egzemplarzy; krzesło “Płucka” – Zakład Meblarski IWP (1956); Krzesło szkolne (dla klas młodszych) – Zakład Wnętrz IWP (1964-65), krzesło “Pająk” – Zakład Meblarski IWP, Fabryka Mebli Giętych w Radomsku, 1957
Meble do stołówki akademickiej, około 1992 roku (stolarnia KUL)
Na pierwszym piętrze znajduje się aula im. Stefana kardynała Wyszyńskiego – projekt robiący największe wrażenie.
Miłym zaskoczeniem jest lampa stojąca, pochodząca z Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, a jeszcze milszym – dokumentacja fotograficzna z tego samego źródła. Dzięki niej zwiedzający zobaczyć mogą mniej znane projekty Chomentowskiej, meble do szkół i małych mieszkań.
“Meble nie muszą być atrakcyjne, ekspansywne formalnie. Nasze życie jest wystarczająco bogate, aby nie komplikować go jeszcze formami wnętrza mieszkalnego” – powiedziała Maria Chomentowska w wywiadzie dla “Ty i Ja” (1963, nr 6(38), s. 15). Pamiętam, gdy pierwszy raz zetknęłam się z tym stwierdzeniem i uśmiechnęłam się na samą myśl, jak my dzisiaj traktujemy meble tej projektantki – jak ikony, rzeźby, nie zaś sprzęty, na których można po prostu usiąść. A tymczasem np. łóżka nastawne są projektem tak praktycznym i nowoczesnym, że gdybyśmy zastali je dzisiaj w sklepie, w ogóle by nas nie zaskoczyły.
Konikiem Chomentowskiej było projektowanie mebli dziecięcych. “Najbardziej interesują mnie sprawy wyposażenia pokoi i kącików dziecięcych. Tak dużo projektowałam dla dzieci. Stąd rada natury pryncypialnej: dziecko powinno mieć własny kąt – choćby najskromniejszy: to wyrabia samodzielność, uczy gospodarowania zabawkami, książkami, ubraniem” – powiedziała Maria Chomentowska w wywiadzie dla “Ty i Ja” (1963, nr 6(38), s. 15)
Maria Chomentowska znana jest jako projektantka mebli szkolnych.
Wystawa przybliża także życiorys Marii Chomentowskiej, a jako, że nie ma go dotychczas w Wikipedii, pozwolę sobie go przytoczyć. Projektantka urodziła się 14 czerwca 1924 roku w Warszawie. Podczas wojny uczęszczała do Żeńskiej Szkoły Architektury im. Stanisława Noakowskiego. W latach 1945-46 pracowała w Biurze Odbudowy Stolicy na etacie technika architekta i wówczas rozpoczynała studia malarskie na warszawskiej ASP pod kierunkiem prof. Feliksa Szczęsnego Kowarskiego, a po jego śmierci przeniosła się na Wydział Architektury do pracowni prof. Jana Kurzątkowskiego. W latach 1949-51 zaprojektowała reprezentacyjne pomieszczenia Domu Związku Literatów Polskich w Warszawie. W 1951 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, gdzie spędziła 26 lat. Najsłynniejsze jej projekty z IWP to krzesła „Płucka” oraz „Pająk”. Meble do szkół projektowała tam w ramach realizowanego przez IWP programu kompleksowego wyposażenia szkół „tysiąclatek”. W 1976 lub 1977 roku przybyła do Lublina na zaproszenie ówczesnego rektora prof. Stefana Sawickiego. Zaprojektowała niemal wszystkie ogólnodostępne przestrzenie Gmachu Głównego KUL, Kolegium Jana Pawła II, Męskiego Domu Studenckiego na ul. Niecałej, Dworu Staropolskiego na Poczekajce, a także Domu Pracy Twórczej w Kazimierzu Dolnym. Projektowała także kościoły i kaplice w Lublinie. Maria Chomentowska zmarła 7 marca 2013 w Lublinie.
Wydarzeniem towarzyszącym wystawie jest wystawa fotografii, pochodzącej z Białorusi artystki, Violetty Khviatskovich, zatytułowana „Obecność w nieobecności”.
Wystawę “Praktyczne piękno. KUL według Marii Chomentowskiej” przygotował zespół kuratorski pod kierunkiem dyrektora muzeum dr Krzysztofa Przylickiego w składzie: Monika Blondzik, Oktawia Butrym, Wojciech Cybula, Jakub Członka, Violetta Khviatskovich, Ewa Oleszczuk, Justyna Piesak, Iwona Ponieważ, Michał Rusin, Bernadetta Szymoniak, Natalia Telesz, Maria Toporek, Aneta Wielgosza. Konsultacja merytoryczna: Janusz Wasilewski, IWP. Scenografia: Karolina Fandrejewska. Partnerem wystawy jest Instytut Wzornictwa Przemysłowego.
Wystawę można oglądać do 30 czerwca 2018.